تکنولوژیهای نرمافزاری مراکز داده مبتنی بر ابر
با پیشرفت روز افزون فناوریهای اطلاعات و ارتباطات، نیاز به ذخیره سازی و پردازش حجم عظیمی از دادهها افزایش
یافته است. برای پاسخگویی به این نیاز، مراکز داده در اختیار شرکتها و سازمانها قرار میگیرند. اما با گسترش
محدودیتهای فیزیکی و عملکردی مراکز داده سنتی، سازمانها به معماری مرکز داده مبتنی بر ابر روی آوردهاند.
یکی از فناوریهای بخش نرمافزاری در معماری ابر، تکنولوژی مجازیسازی میباشد. با استفاده از این تکنولوژی،
امکان ایجاد چند ماشین مجازی روی یک سرور فیزیکی فراهم میشود. این ماشینها به طور کاملاً مجزا با هم کار میکنند
و میتوانند تعدادی منبع سختافزاری مشابه یا متفاوت (مانند پردازنده، حافظه و حجم ذخیرهسازی) را به اشتراک بگذارند.
با استفاده از مجازیسازی، نرمافزارها به راحتی میتوانند درون ماشینهای مجازی اجرا شده و به تناسب نیاز منابع
سختافزاری، این منابع به آنها اختصاص داده میشوند.
تکنولوژیهای نرمافزاری مدیریت مراکز داده مبتنی بر ابر، نیز به سازمانها امکان میدهد که همه عملیاتی که
نیازمند تنظیمات مربوط به پردازش داده، ذخیرهسازی و شبکه هستند را از طریق رابطهای برنامهنویسی (API) کنترل
کنند. این رابطها به سازمانها کمک میکنند تا به منابع مورد نیاز خود در مراکز داده دسترسی پیدا کنند و آنها را
به شکل مجازی ایجاد کنند و مدیریت کنند. این رابطها به برنامهنویسان این امکان را میدهند که در برنامههای
خود حسگری (Sensor) برای مراقبت از زیرساختها اضافه کنند و همچنین امکاناتی مانند شبکههای خصوصی مجازی (VPN)
را نیز فراهم میکنند.
تکنولوژی های نرمافزاری مبتنی بر ابر به سازمان ها این امکان را میدهند که همه عملیات مربوط به پردازش داده،
مدیریت منابع، و بهروزرسانی نرمافزار و اعمال تغییرات از طریق یک مجموعه مرکزی از طریق اینترنت انجام شود. با
این روش، نیازی به سرورهای محلی قدرتمند در سازمانها نیست و همچنین کاهش هزینهها و افزایش انعطافپذیری
را نیز به همراه دارد.
بدون دیدگاه